زهکشی کم آبی شمال را تشدید می کند
مخالفان زهکشی زیرزمینی در تمام اراضی شمال کشور و کشت مجدد برنج یا کشت زمستانه را باعث تشدید کم‌آبی استان‌های شمالی کشور می‌دانند و می‌گویند: «با اجرای زهکشی زیرزمینی و فراهم‌آوردن شرایط برای کشت مجدد برنج یا کشت زمستانه، حداقل 50 درصد بارندگی‌ها که در شرایط موجود در سفره‌های آب‌زیرزمینی یا آب‌بندان‌ها برای مصارف فعلی ذخیره می‌شود، مصرف خواهد شد. استفاده مجدد از زه‌آب‌های خروجی از مزارع دارای زهکشی زیرزمینی نیز از نظر کیفی با محدودیت‌هایی مواجه است. جمیع این شرایط، سبب تشدید مشکلات کم‌آبی در استان‌های شمالی خواهد شد.
این کارشناسان بر اساس مطالعات هشدار می‌دهند زهکشی زیرزمینی در اراضی شالیزاری باعث عوارضی جدی در خاک می‌شود. زهکشی زیرزمینی با ایجاد مسیرهای جریان ترجیحی و بهبود هدایت هیدرولیکی خاک، سبب تغییر ساختمان خاک شالیزار می‌شود. همچنین با زهکشی طولانی مدت، لایه هاردپن (نفوذ ناپذیر) در زیر لایه شخم، آسیب خواهد دید که این امر همانند مورد اول، سبب افزایش تلفات آب و مواد غذایی در دوره‌های آبیاری فصل کشت برنج می‌شود. بهره وری مصرف آب و مواد غذایی در مزارع برنج عموماً کم است و مدیریت نامناسب زهکشی، سبب کاهش بیشتر آنها و افزایش هزینه‌های محیط زیستی و اقتصادی در تولید پایدار برنج می‌شود.
با توجه به اثرات محیط زیستی متعدد زهکشی، از جمله افزایش آلودگی منابع آب پذیرنده زه‌آب، حتی زهکشی اراضی خشکه‌کاری مورد تردید است. آنها هشدار می‌دهند از آنجا که وضعیت سه استان شمالی کشور از نظر آلودگی آب و خاک به سم و کود، در شرایط فعلی نیز بسیار نامناسب است، لازم است زهکشی در شالیزارها به دلیل امکان تلفات بیشتر سموم و مواد غذایی، با تردید بیشتری پیگیری شود. همچنین، بخشی از اراضی شالیزاری غرقاب، زیستگاه انواع گونه‌ها منجمله دوزیستان است که نسبت به آلودگی بسیار حساس هستند. این اراضی محل زمستان‌گذرانی انواع پرندگان آبزی و کنارآبزی نیز هستند که با زهکشی شالیزارها برای کشت دوم، این زیستگاه‌ها از بین می‌روند.
به علاوه، با توجه به مصرف کنترل نشده کود و سموم، سیستم تک‌کشتی برنج در شمال کشور، سبب آلودگی گسترده منابع آب و خاک شده است. کشت مجدد برنج با توجه به لزوم مصرف بیشتر این مواد، شرایط موجود را به مراتب وخیم‌تر می‌نماید. همچنین کشت مجدد برنج، مشکلات کم‌آبی در شمال کشور را به میزان زیادی افزایش خواهد داد.
این کارشناسان بر اساس مطالعات هشدار می‌دهند زهکشی زیرزمینی در اراضی شالیزاری باعث عوارضی جدی در خاک می‌شود. زهکشی زیرزمینی با ایجاد مسیرهای جریان ترجیحی و بهبود هدایت هیدرولیکی خاک، سبب تغییر ساختمان خاک شالیزار می‌شود. همچنین با زهکشی طولانی مدت، لایه هاردپن (نفوذ ناپذیر) در زیر لایه شخم، آسیب خواهد دید که این امر همانند مورد اول، سبب افزایش تلفات آب و مواد غذایی در دوره‌های آبیاری فصل کشت برنج می‌شود. بهره وری مصرف آب و مواد غذایی در مزارع برنج عموماً کم است و مدیریت نامناسب زهکشی، سبب کاهش بیشتر آنها و افزایش هزینه‌های محیط زیستی و اقتصادی در تولید پایدار برنج می‌شود.
با توجه به اثرات محیط زیستی متعدد زهکشی، از جمله افزایش آلودگی منابع آب پذیرنده زه‌آب، حتی زهکشی اراضی خشکه‌کاری مورد تردید است. آنها هشدار می‌دهند از آنجا که وضعیت سه استان شمالی کشور از نظر آلودگی آب و خاک به سم و کود، در شرایط فعلی نیز بسیار نامناسب است، لازم است زهکشی در شالیزارها به دلیل امکان تلفات بیشتر سموم و مواد غذایی، با تردید بیشتری پیگیری شود. همچنین، بخشی از اراضی شالیزاری غرقاب، زیستگاه انواع گونه‌ها منجمله دوزیستان است که نسبت به آلودگی بسیار حساس هستند. این اراضی محل زمستان‌گذرانی انواع پرندگان آبزی و کنارآبزی نیز هستند که با زهکشی شالیزارها برای کشت دوم، این زیستگاه‌ها از بین می‌روند.
به علاوه، با توجه به مصرف کنترل نشده کود و سموم، سیستم تک‌کشتی برنج در شمال کشور، سبب آلودگی گسترده منابع آب و خاک شده است. کشت مجدد برنج با توجه به لزوم مصرف بیشتر این مواد، شرایط موجود را به مراتب وخیم‌تر می‌نماید. همچنین کشت مجدد برنج، مشکلات کم‌آبی در شمال کشور را به میزان زیادی افزایش خواهد داد.
یک پاسخ بگذارید